《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
Trigger warning for Bulimia.
我有点共情不了戴安娜，反倒是觉得做她的下人应该很辛苦，人家也不过是来打个工，还要被她这么三天两头的无端搞事情…还是傅雷那句话，没有经历苦难的超脱是轻佻的。
半星给莎莉霍金斯半星给Chanel的漂亮裙子
一样的搞笑，一样的些许感伤。进步越来越大，期待后面的作品。
不得不说的是，与以往我见过的戴妃形象相比，比如美剧《王冠》，甚至是戴安娜本人出镜的纪录片，斯图尔特这一版的戴妃实在是太美艳了，而且不管和真实情况的吻合度有所少，她的桀骜不驯、顾影自怜都让人印象深刻。特别是影片中两次扯断珠链，既表明了挣脱王室华丽桎梏的抗争，也暗示了难以摆脱红颜薄命厄运的结局。
:事实上，我爱你。
摄影机已经死了，就算终于还是旋转追逐舞蹈，也不过行尸走肉。所有的言不由衷、话里有话，反而使得电影进入故弄玄虚的歧途，而忘记了情绪本身，惊悚的，失落的，挣扎的内心。安妮博林的幽魂如同被放置的雉鸡，被围猎、狙杀，美丽却不聪颖。不如第一夫人。
电影拍得很用力，皇室规矩太多不自由，小K很美，戴妃婚姻不幸福，不快乐，没了。其实跳出来看，难道最应该心疼的是女王，这么多年，国内国外，家里家外，糟心的事这么多，谁来心疼女王？
人物设定和刻画过于浅薄，两位男主完全为了推动剧情而存在，收尾唐突加过于匆忙，在这点方面有些令人失望，不及之前作品。
这是一部爽片——女主的表演风格很“郑爽”的影片
明明阿萨亚斯把克里斯汀·斯图尔特调教得好好的，为什么在这部片子里又成了这副鬼样子？所有纤细闪动的微表情非但没有表现出王妃的敏感痛苦的内心活动，反倒显得无比地做作、神经质。
电影呈现的是一个叫斯宾塞的女人，不是一个叫戴安娜的王妃。她渴望窗帘后的天空和藩篱后的自由，她向往与儿子在泰晤士河边吃炸鸡和一次不守规矩的圣诞节。皇室的繁文缛节和循规蹈矩，如同电影贯穿始终那低沉压抑的背景音乐，让人感受着这个女人的压抑与绝望。倔强和叛逆，是再华丽的衣服都盖不住的，也许正是这份性格，才让小K演绎有了共通性。
LFF2021。如果只是为了拍戴妃，把模仿能力不行的波特曼换成模仿能稍强一些的KK，故事也稍微不那么单薄，其他完全照搬《第一夫人》，那么还不如把钱给拉雷恩去拍别的。
圣诞电影Day5：戴安娜在圣诞节假期的故事，姑且也算圣诞电影吧。个人向的感受是，非常喜欢，那种阴郁的气氛，自我的挣扎，符合对王室的另一种刻板印象，光鲜的另一面，讲一讲，也挺好的。瑕疵在用力过猛的演技上，不是不好，就是不够让人入戏，会产生“演得很努力”而不是“这就是戴安娜”的感受。
比起情节，这部电影更关注人的情绪，戏剧冲突几乎全部来自于角色内心，观影的过程就是感同身受的心灵之旅。
资本要捧人，k姐想冲奥也得拿出点真本事来吧，全是一水的公关稿和粉丝评论。小k这矫揉造作的表演要是能拿奥斯卡，幂姐第一个不服，那幂姐也能拿
自由地爱上王子却从不思考当王妃要付出的代价，这不是爱自由，这只是任性。王妃母子的顶级凡尔赛片。小k太美啦，被女同表白那一刻的笑声太好听啦。
和杰奎琳那部一样，演员演得很爽，观众看得无聊...
我寻思不是有个爱德华八世吗？
个人感觉真实人物改编的片子做“小”比做“大”好（也不是什么新手法了），没有执意在展现戴安娜的悲剧而是一种走向决绝的心情的转变上。这种终于走出来了的感觉才是在都知道戴安娜的真实结局的前提下最大的悲剧。与安博林的幽灵的对话；在镜子中发现真实（这很《闪灵》），在这样幽闭的空间中的窒息感、自我质疑感才溢出屏幕。KS的表演确实惊喜了。（好不好看可以直接通过现场鼓掌时长判断，首映鼓掌很长）
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
